Bloemschikking Gedachteniszondag Bloemschikking Gedachteniszondag
Uitleg Liturgische schikking gedachteniszondag
(naar Prediker 3:1–15 en Openbaring 21:1–5)


Er is een tijd voor alles wat gebeurt onder de hemel — een tijd om te huilen en een tijd om te lachen, een tijd om te planten en een tijd om te oogsten. Het leven ontvouwt zich in seizoenen, maar alles heeft zijn plaats in Gods hand. De Bijbel belooft dat eens de tijd zelf vernieuwd zal worden: “Zie, Ik maak alles nieuw.” De oude hemel en aarde verdwijnen, en God woont bij de mensen. Geen tranen meer, geen gemis, maar licht, leven en vrede die blijven. De schikking is gemaakt van witte bloemen – een teken van zuiverheid, vrede en eeuwigheid.

• De witte rozen staan voor eeuwige liefde, voor eerbied en herinnering aan wie ons dierbaar zijn.
• De witte orchidee richt zich omhoog, symbool van het reiken naar de poort van de hemel.
• De witte anemonen herinneren aan de cyclus van het leven – aan groei, loslaten en hernieuwing.
• De klimop slingert zich tussen de bloemen en verbeeldt Gods altijd aanwezige trouw.
• De spiegel onder de schikking vangt het licht – een teken van de glans van de hemel die ons omstraalt.
• De witte linten staan voor de verbondenheid die we blijven voelen met hen die we gedenken.
• De witte kaars symboliseert het licht van God, dat door het donker dringt en hoop schenkt.
• De kelk, bekleed met mos, verwijst naar de aarde waaruit we leven, en die eens overgaat in de hemel.
• De kristallen druppels weerspiegelen ons verdriet en gemis, maar in hun schittering vangen ze ook het licht van de hoop.
 
In deze schikking komen tijd en eeuwigheid samen:
het vergankelijke van de aarde
en het blijvende van Gods liefde.
Alles heeft zijn tijd —
maar in Gods handen
wordt alles nieuw.






 
terug