Samen voor Kenia

Samen voor Kenia
De parochie Kilgoris is ongeveer zo groot als de Provincie Utrecht. Er zijn vier Katholieke basisscholen. Bij twee daarvan hebben we gewerkt: Een betonnen vloer aanleggen in een lokaal, twee terreinen egaliseren zodat er gebouwd kon worden, een keuken bouwen en drie huisjes voor docenten. (Het geld daarvoor hadden de scholen gespaard.) We werkten samen met de bouwvakkers. Het was prettig om met hen samen te werken en wij ontvingen regelmatig complimenten. Ze hadden niet verwacht dat blanke vrouwen zulke sterke bouwvakkers zijn.
 Een huisje voor een docent omvat 13 m2. We spraken docente Judi. Ze woont met haar zus – die op de kinderen past - in zo’n huisje. Ze hebben beiden twee kinderen. Ze was heel blij met haar huis.
Naast “werken” hebben we ook veel mogen “beleven” en “ontmoeten”. De medische zorg is heel anders dan in Nederland. Dat was soms “heftig” maar ook wel “ontroerend” om te zien. Vooral de ervaringen op de kraamafdeling zullen niet snel vergeten worden. 
Bij iedere maaltijd begonnen we staande in de kring met een gebed. Meerdere keren vroegen jongeren of ze mochten voorgaan omdat zij hun dankbaarheid - na een bijzondere ervaring - wilden delen met de groep. Waar maak je dat nog mee? 
Vijf leiders hadden iedere dag overleg met hun groepje van 4 jongeren om uit te wisselen hoe ieder het ervaarde. In de groepjes is veel gelachen, gehuild en ook regelmatig geknuffeld. Dat was essentieel voor de groepsdynamiek. 
Ik had geen groepje en de tijd om wat meer met Joseph te praten. Ik zei een keer dat jongeren in Kenia religieuzer zijn dan in Nederland. Dat zag Joseph toch anders. Hij zei: Ïn Kenia is de kerk de plek waar de jeugd elkaar ontmoet. Daarom komen ze naar de kerk, met name gedurende de tweede helft van de mis. Als ik kijk naar deze Nederlandse jongeren dan zie ik een grote mate van betrokkenheid en ze zetten hun geloof om in actie. Daar kunnen de jongeren in Kenia nog van leren.”
De laatste twee dagen heb ik samen met Lisa Klercq twee projecten bezocht; Het waterproject in Ilmotiook en het schoolproject in Sakutiek. Ilmotiook was het project van de jongerenreis in 2015. De watervoorziening wordt voldoende tot goed beheerd en er zijn plannen om het verder te ontwikkelen. Het schoolproject in Sakutiek is gesteund door de senioren (oktober 2017) en jongerengroep uit de Rijp (juli 2018). De voortgang daar zou ik willen omschrijven als “zeer goed”. 
We hopen dat enkele Fathers (in het voorjaar van 2020) naar Nederland kunnen komen. De vriendenkring van Fr. Joseph is sterk gegroeid. Dat bleek wel uit het bijzondere afscheid op de luchthaven met spontaan bidden voor elkaar, echt ontroerend. Er zijn ook plannen voor een reis voor senioren in het najaar van 2020 (of later?). 
Het is de bedoeling om na de dienst van 15 september in de Brink beelden te laten zien van deze mooie reis. Ik ben benieuwd of mijn reisgenoten dan nog steeds zullen “stralen”.
Namens SamenvoorKenia,  Pieter Bijl
terug